DÜNYAYA NE BIRAKIYORUZ???

Beni bu yazıyı yazmaya iten tamamen çilekeş anamdır. Zaten canım annem olmasa sanatçı kişiliğimi konuşturamayacağım... Neyse, bugün burada dünyaya bıraktığımız şeyler üzerine konuşmak istiyorum.

Geçenlerde annem bir hışımla yanıma geldi,elinde de bir sopa...(Dövmeye değil korkmayın) Dedi ki "Esra şu sopayı yapana bi dua ettim bi dua ettim..." "Neden anne ?" dedim. Sopanın ucu çatallıydı, uzanamadığı yerleren bir şey indirirken işine yarıyormuş. Tabi bu durum annemle benim için çok önemli zira bizler resmen birer hobitiz.😆

Sonra o kimin yaptığını,nerden geldiğini bilmediğimiz sopayı yapan kişiyi düşündüm.Size belki saçma gelebilir ama beni bu tarz şeyler çok düşündürür.(Tarihi yerleri gezerken yaşadığımız buralara başları da bastı,dokundu hissi vardır ya hani onun gibi) O sopanın sahibi belki göçtü gitti ama biz onu evimizde kullanıyor,yapan kişiye dua ediyoruz. Tek bir sopa yahu.... Hayır bulaşık,çamaşır makinesini icat edenlere dua ettiğimiz kadar 😉😀Adam bir sopa ile hem o kadar dua alacağını hem bana bu yazıyı yazdıracağını nereden bilsin. Belki o adamın ya da kadının dünyaya iz bırakmak gibi bir derdi yoktu lakin bu kadar çeşme,cami,okul vs. yaptıran insanların bir derdi ve bir bildiği muhakak vardı.

Hep derler ya hani, "dikili bir ağacın olsun", aslında çok ciddiye alınmalı. Çünkü o ağacın gölgesinden kimlerin faydalanacağını bilemeyiz. 

Tabiki de dünyaya sadece sopa,ağaç,cami,çeşme vs. bırakın demiyorum. Ama bir şeyler de bırakın yahu. İyi şeyler,faydalı şeyler. Mesela rahmetli anneannemin yaptığı gibi kocaman bir paspas. Evet evet. Paspas. Daha çok şey bırakmıştır eminim ama paspas deyip geçmeyin. Kendisi rahmetli oldu ama biz hala onun ördüklerini kullanıyoruz. Siz artık dünyada olmasanız bile ördüğünüz bir patik çocuğunuzun,torununuzun ayaklarını ısıtıyor ise ne mutlu size. Diktiğiniz bir ağacın meyvesi bir uşu doyursa fena mı? Ya da dürüstçe yetiştirdiğiniz bir çocuk vatanına faydalı olsa ? Dünyaya çokca güzel şey bıraktıktan sonra, dünyada olmamak bir şey değiştirir mi ? Yazdığınız bir kitap birinin hayatını değiştirse, çektiğiniz bir film insanların yüzünü güldürse, bir yolcu kana kana su içse çeşmenizden fena mı? siz bu dünyadan göçseniz de ağacınız uzun  süre kalır. Dünyadan göç ettiğinizde bile insanlığa faydanız sürer gider.

Peki bizler dünyaya ne bırakıyoruz? Pek çoğumuz kendisi gittikten sonra dünyayı umursamıyor. Zaten dünyayı gittikçe yaşanmaz hale getiren d bu düşünce değil mi? Çünkü faydalı bir şey bırakmak istemeyen herkes kötü bir dünya bırakıyor. DÜŞÜNÜN. BİR ÇÖP YIĞINI. SAVAŞLAR. HAVA KİRLİLİĞİ. TARİHE GEÇECEK KATLİAMLAR.... Neden ? Oysa ki bir sopa bile sizin arknızdan iyi şeylere vesile olabilir. 

İçmdeki ölüm korkusunun nereden geldiğini nasıl anladım biliyor musunuz ? Artık burada olmayacaktım. Eğer ölürsem ailem,arkadaşlarım dah sonra ne yapıyorlar göremeyecek, bazen müdeale etmem gereken şeylere müdehale edemeyecektim.  Sen öldükten sonra sana ne diyeceksiniz ama demeyin. Hepimiz bundan korkuyoruz. Artık burada olamamaktan. Ve buna çare olacak tek şey var : ÜRETMEK!!!! Dünyaya güzel şeyler bırakmak. Maddi veya manevi. Bir tatlı söz,bir sıcak gülücük,hayat değiştiren bir iyilik,bir dikili ağaç,iyi yetiştirimiş çocuklar,bir minik patik,kocaman bir camii, güzel bir tablo,birkaç satır yazı... Neolursa. Çünkü eğer öyle olursa başkalarının hayatına dünyadan gittikten sonra da dokunabilirsiniz. Ve bir insanın dahi olsa,tek bir insanın dahi, hayatına iyi bir şekilde dokunmak kadar güzel bir şey olamaz.... Ne diyelim, umarım savaş,katliam,kölelik,ırkçılık gibi kötülükleri dünyaya bırakan insanlardan değil,dünyaya iyi izler bırakanlardan oluruz oluruz. Ve unutmayın bunu yapmak bir sopa yapmak kadar kolay 😁😁😁